İsimsiz - 1
Yangın vurdu bağ bostanım kurudu
Dolu yağdı filizlerim çürüdü Menzil üzre nice rüyam var idi Her rüyada kan-ter ile uyandım Uyandım cismimle hakk’a dayandım Yolum üstü inhidâdî dikenler Her dikende onca acı çekenler Un olaydım, buğday idim, ekenler ! Eleklerden pâre pâre elendim Elendikçe ak kanlara belendim Aradım dostluğun arı halini Diledim o dostun o’na meylini Sır bilirdim bana olan kavlini Kavlinden döneni ayırdım, saydım Saydıkça birikti, saymaz olsaydım Emre İNAN |