Yine Gönlüm Dar İdi!

Gün bitti akşam oldu hala yoksun yanımda,
Mehtabı seyrederken yine gönlüm dar idi!
Damarlarım çözüldü, bir şey vardı kanımda,
Beni bu hale koyan Billah nazlı yar idi!

Saatlerce seyrettim; bir yıldızı, bir ayı,
Bir ara saydım ama hafızamda yok sayı,
Kainatın içinde farklı her kulun payı,
Herkesin bahtı güldü bana düşen nar idi.

Olayları büyütmem, istemem olsun keder,
Acılara küsemem, umarım bir gün biter,
Her derdi çeken bilir, Mevla’m vermesin beter,
Nasıp biçmeye çıktım, benim dağım kar idi.

Geceye rica ettim: “Süsle rüyalarımı”,
Güneşi hayal edip ördüm oyalarımı,
Mutlu bir tablo için sürdüm boyalarımı,
Seherin arkasında parlak ışık var idi.

Halden hallere girdim düşlerken maşukları,
Kulağıma seslendi sabahın ışıkları…
Dedi: Aşk böyle bir şey, uyutmaz aşıkları,
Anlamaya çalıştım, tercümesi zor idi.

Mustafa HOŞOĞLU