Dağa bile güvenmem, sen varken sol yanımda
Bil ki Allah’tan sonra, tek dayanılan sensin
Ham sözlere gerek yok, varlığını tanımda
Üzülsek anam diye, dışa vurulan sensin

Meleklere benzersin, sevginin arzı ile
İmtihan edilirsek, dinmeyen sızı ile
Kaderden el alarak, silinmez yazı ile
Gözümüze ömürlük, resmi çizilen sensin

Anasını üzenler, yerin dibine batar
Ondan büyük servet yok, bizlere duan yeter
Ona mazhar olursak, ruhumuz hava atar
Hayat denen mektepte, yol öğrenilen sensin

Rahat edelim diye, kendini helak ettin
Dosta, düşmana karşı, yüzümüzü ak ettin
En güzel sıfatları, fazlasıyla hak ettin
Canlıların içinde, melek denilen sensin

Benzemezsin bizlere, ellerin yöresinde
Kodların Hak katından, genetik şifresinde
Konumun bir başkadır, Türklerin töresinde
Sultanlarla birlikte, tahta kurulan sensin

Varlığınla yurduma, en önemli kilitsin
Vatana el uzansa, çok yiğitten yiğitsin
Başımıza hâl gelse, tecrübeyle sabitsin
Gerisi yalan ağlar, gamla yoğrulan sensin

Sana karşı sevginin, kalpte miadı olmaz
Bizdeki bu duygunun, tarifi, adı olmaz
Hayata tutunmanın, sen yokken tadı olmaz
Arefede, bayramda, hep aranılan sensin

Adresini yitiren, belalar bizi bulsa
Dünya telaşesinden, yüzümüz hüzün dolsa
Nefes alıp verirken, bizi üzen şey olsa
Komada bile olsan, kalbi burulan sensin

Bir kez bile görmedim, kaşlarını çatarken
Pervaneydin tıpkı sen, biz yan gelip yatarken
Peygamberin sünneti, namaz eda ederken
Selam vermeden önce, niyaz sunulan sensin

Gücünün değerini, ölçemez hiçbir ayar
Çelikten de yapılsa, sen yoksan çöker duvar
Delibal’ın canısın, Son Nebi’nin sözü var
Ayağının altına cennet konulan sensin

DELİBAL – Celil ÇINKIR