10
Yorum
45
Beğeni
5,0
Puan
237
Okunma
Pes kısmını söktüm zihnimin.
Ilık bir su tuttum,
set olmuş ünlüler
işledi yine eskisi gibi.
Temizledim ipekle,
elemi, kederi sildim.
Belirdi yüzün birdenbire.
Evet, ben seni unutmuşum.
Üstüm temiz değil,
kusurumu görme.
Bir hecenin içinden çıktım:
iri kelimeler, büyük cümleler...
Biliyorum, istemezsin üzülmemi —
velev ki yorgunum.
Ve biliyor musun?
En büyük kelime,
en büyük gezegen sensin.
Suyun, serinliğin,
ılığın, meltemin;
rengin, sesin,
mavinin, kuşun, kelebeğin...
Annemsin.
En doğru yerindesin,
güzel bütün kelimelerin.
5.0
100% (13)