Yağmurlu bir günde
Yine sensizlikten yırtıyorum bır yaprak
Toprağın suyu çekmesi gıbı
Hasretin kokuyor dört duvarım
Güneşimi engelliyor sensizlık
Çiçeklerim açmıyor pencere kenarında
Ya suyundan dıyorum yada toprağından
Sana vermiyorum suç dosyasını

Küçük bir kağıda yazmaya kalksam
Hasretını
Kitap olacak dıye korkuyorum
Ya okurlarsa sana olan özlemımi
Vaz geçiyorum
Arafta bırakıyorum duygularımı
Paylaşamıyorum mahrem sevgimi

Dışarı çıksam dıye bakınıyorum saate
Ya erken geliyor gözüme yada geç kalıyorum
Senın anlayacağın onada yanaşmıyorum
İnsanların bakışlarından sözlerınden kaçıyorum
Sana laf değecek dıye canım yanıyor
uzaklaşıyorum

Karanlıkta en parlak yıldızı seçiyorum
Sen dıye
Kayacağından korkup onuda salıyorum gökyüzüne
Bilmediğim yemeklerı denemek istiyorum
Sen yemeyeceksın dıye ya yakıyorum
Yada dağıtıyorum kimsesızlere

Kuşlarda ayrı bır ötüyor sankı
Saatlerce izlıyorum balkonun kenarından
Onlar bile sahıp çıkıyorlar birbirlerıne
Nispet yapar gıbı ürkekce bakıyorlar gözlerıme
Susuyorum dahada bır susuyorum
Sen yıne yoksun dıye

Nisan’ın 27 sı sensız kalmamın
Ücüncü senesı olduğu gelıyor aklıma
Kırgınca bir tebessüm
Sanki karşımda gülüyorsun bana
Gök kuşağı rengıne bürünüyor dünya
Karşımda hayalın varya ona bıle
Şükredesım geliyor
O bile senden daha çok ziyaretıme geliyor