Takvimlerden bugün ayrılık gülüm,
Tıpkı gittiğin o gün gibi…
Yine yağıyor yağmur sessizce,
Penceremde pus, odamda hüzün.

Sana yazdığım satırlarda
“Yine yoksun” yankısı…
Çerçevede kalmış gülüşün,
Ve paramparça kalem —
Üzerinde "Seni seviyorum" yazılı.

Neredesin? Kimlesin?
Gülüyor mu gözlerin?
Seviyor, seviliyor musun?
Hayır.
Çünkü sen duygularımın katilisin,
Ve katiller yalnız yaşar sevgilim.

Her akşamüstü çıktığım o terasta
Yıldızlara bakarken seni anarım.
Birlikte tuttuğumuz dilekler
Şimdi hüsrana bulanmış,
Gözlerimden damla damla düşerken.

Ben bu kadar yanarken,
Sen nasılsın?
Kalbin hâlâ ritmimde mi?
Hayır.
Çünkü sen hayallerimin katilisin,
Ve katiller yalnız yaşar sevgilim.

Sahil yolunda adımların yankı,
Deniz suskun ama yüzün orada,
Çiçekler fısıldıyor adını,
Yüreğimde hep aynı türkü:
Telafisi olmayan tek kırık,
Kalptir sevgilim.

Keşke bu kadar acımasız olmasaydın,
Bırakmasaydın beni
Hüzün deryalarında yapayalnız…
Ve keşke bu aşkın günahını
Almasaydın yüklenip omuzlarıma.

Şimdi biliyorum…
Yürekten sevenler,
Aşk acısını en derinden hisseder.
Ve hayat…
Hayat sana yaptıklarını yaşatacak.
Sahte çıkan mutluluklar içinde
Gerçek olan tek şey
Benim seni gerçekten sevdiğimdi.

Dürüst bir hayat mı kuracaksın?
Yoksa geçmişine sünger mi çekeceksin?
Hayır.
Çünkü sen temiz bir aşkın katilisin,
Ve katiller yalnız yaşar sevgilim.

Erkan ŞEREMET