Aslın(ra) bilirmisin – 2
Bilir(sin)… bilecek(sin)… sevecek(sin)…
Anlık göz dalmalarında unutursun hayatı ve nerede olduğunu Derin bakarsın Çok derin Bakışları bile delersin Ne düşündüğünü bilemezsin Öylesine dalar gider gözlerin Karşıdaki çatının kiremitlerini sayar bulursun kendini Ve onları… Doğduğun güne bölersin Saçma salak Anlık ürpertiler yaşar bedenin Kendine gelirsin Dünyada yaşayan tek canlı sen gibisin İçine düştüğün karanlığın dibine çekildikçe çekilirsin Korkularından da korkmaz olursun… Ve bilin(en) yalnızlık… Bir isyan fırtınası sarar (ben)liğin(i) Ya da isyana özlem duymak gibi Tutsaklığa karşı koymak istersin Bunlar biriken kinin çaresiz sızıntılarıdır Uzattıkça boş kalır elin Yıldızları tutamazsın …Ama… … AY GELİR OTURUR AVUCUNA Sevecek(sin) Gönül bağından bir meyve daha… Verecek(sin) Ve yine karşılığını beklemeyeceksin Öylesine SEVECEKSİN… Seveceksin… Ki… Tutku dizelerinin bağını çözeceksin Benim yoklarım var, asla var olmaz diyemeyeceksin Geçmiş ile gelecek arasındaki derinliği kaybedecek Sulietini kaybettiğin gölgelerden suret edinecek Bir bebek çırpınışın da sevda gelecek sana Kundağında Kollarına Onu yine sen gibi seveceksin Ve mevsimlerden KIŞBAHAR Sen artık olgunsun Gerekirse aşka yön vereceksin… |
parçaladığın kalbimde...
korkularıma saklıyorum
bana bıraktığın kırıntıları
izliyorum seni bana verdiğin
öğütlerle yön vermemeye çalışıyorum
hayatın yalnızlığında sarılıyorum sensizliğime
hocam affına sığınarak
Bir isyan fırtınası sarar (ben)liğin(i)
Bir isyan fırtınası sarar benliğini böyle daha bi anlamlı okudum kendimce bilmeni isteim :):)
kalemine sağlıkkkkk:):)
sevgilerimle eskiolan...