1
Yorum
14
Beğeni
0,0
Puan
91
Okunma
bugün birlikte yol aldık
-az yakamoz topladık göğsüne-
gece: derin bir mühür...
bütün ışıkları içine gömdü
hangi suya sancı ile düşürdün tohumu
tersine başlayan sancılı bir göç bu
dibin çağrısını duymayanlar
yüzeyde unutulmaya mahkûm
rüzgârın unuttuğu bir ağırlık gibi
sessizce inerim katmanlara
bahaneler denizinde yol almak
hiç varamayacağın bir limana kürek çekmekten farksız
dünya debelenip durdu sancılar içinde
bense kabullenmeyi öğrendim
çünkü bazı düşüşler
toprağa değil, sonsuzluğa açılır