Kalemin kelâmın varolsun değerli can bacım nice güzel eserlere inşallah selamlar sevgiler saygılar sunuyorum

Yüreğinize sağlık.

Şiir, bir zamanın ve mekanın içinde kaybolan bir yansıma gibidir. O kırmızı masal, yıldızların göğünde her birini tek tek sevmiş bir kalbin sesi gibi, her kelimeyle büyür. Dil, bazen bir kutsallıkla yüklenir, içindeki acıyı, geçmişin hüzünlerini, birer iz olarak taşır. Ne var ki, o eski surat, ne kadar yakından bakarsan bak, seni hep uzaklaştırır; geçmişin hüzünleri bir çınar gibi kök salar içimize. Her geceyi bir kadının kalbi gibi taşıyan zaman, belki de en çok bizim zamanımıza ait değildir. O serçelerin gelişi, bir başka göğün derinliklerine gönderilen birer mesajdır. Bende hep aynıydım, çünkü zaman, bizi değiştirmeye değil, anlamaya çalışır.

İstanbul’ın yarım akılı havaları, her zaman gökyüzüne bakar, ama güneş, loğusa şerbeti gibi içimizde kaynar. Karanlık, ışığın peşinden sürüklerken, gözlerimizde körlüğün izleriyle, biz de bir başka evrende kayboluruz. Şiir, damaklarda kalan bir tad gibi, unutulmaz; tıpkı gözü ışığa tutan bir kör gibi, gerçeği görmek için bileceğimiz son şeydir.

Çok güzel
Dua ile