Düşlerime kefildir şiirlerim
Şiirsel bir öyküde saklı bitimsiz hüzün
Bazen kayrası dünün
Bazen serptiğim ruh gibi dünüme öykündüğüm
Sefasını sürmekse ömrün
Cefadır çekiştiren yakamdan
Sözcüklerse tek lüksüm…

Söylenceler bitimsiz kuşandığım
Top tüfeğin hatırına geldim
Günün öğretisi olsa olsa hüzün
Dik yakalı bir şiirdir içine gizlendiğim
Devasa hikmeti günün
Mavinin kaydını açtığı ilk sözcükle başlayan
Şiirin gölgesine dahi razıyım
Rızam olmadan kimse
Yalnızlığımın
Pimini çeken münafık bir gölgenin
Bitimsiz isyanı.

Elbet Hak yolundayım
Hak etmediğim ne ise dünyada büyüyen
Bir nefret kimi zaman
Kibrine yenik düştüğüm iblisin şerrine okuduğum lanet
Varlıkla yokluğu karıştırdığım tek gerçek
İnadına sevmekse
İman gücümde saklı nice hece
Aşkın hatırına kaldığım ayakta
İlahi Rüzgârın yaşımı kuruttuğu her vakit
Dilimlenen benliğim bazen direnen acımasız evrene
Semada saklı huşu
Semazen yüreğimin uğruna
Yaşadığım ve yaşattığım kadar umudu
Nutku tutulsa kalemin ne ki?

Kaybolmanın bir öncesi
Verdiğim kayıplar olmamalı ayıbım
Yitip giden ne çok insan
Gönülden sevdiğim değildir yalan
Hercai menekşenin tek çiçeği dahi yeter
İçimdeki yalnızlığı dindirmeye
Dinmeyense yürekteki şelale
Ç/ağlayan her sözcükte saklıyım ben
Gözümü sakındığım ne ki?
Gönül gözümde asla sönmeyen
Tek ışıktan çıkıp yola
Evreni aydınlatan sevginin uğruna
Bir milat belki de kıyama durduğum zamanın
Çok ötesinde yaşayan bir derviş gibi
Çoğaldığım her şiir vakti
İçime diktiğim bir fidanın her evresi
Elbet hidayettir tek arzum ve sığınağım
Sığamadığım kadar yere göğe
Sığındığım o yüce mertebe…