kendi sesinde doğar bazı insanlar boşaltır hatıraları geçmişler ağzımızda yaranın tarifsiz uçuğu bir başına yol alırdı alazında çoğalır çoğalır çoğalır karanlığı aydınlatır
avuçlarımızda bir türlü uzamayan çizgilere kürtaj muamelesi çeken hayat düşük tehlikesi bulunan muhtemel sevmelerimizi doğurmamıza izin vermemizdi
sahip olamadıklarımızı yaratmak için sevdik birbirimizi aşk değildi bizimkisi…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
aşk öğrendikçe susmayı, beklet beni kendinde... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
aşk öğrendikçe susmayı, beklet beni kendinde... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
siz ne güzel insan..ne güzel şair..ne güzel adamsınız... bazı arkadaşlar özel mesaj yollayıp hakaret ediyorlar eleştiri yapınca.. oysa düşüncemdir yazdığım paylaşımdır sadece..
sevgimde ve takibimdesin adı ve yüreği güzel insan..
bütün şiirlerim birbirine benziyor hatta daha da bencilcesi hepsi bana benziyor sıradan biriyim ben... farkında değiliz ne şiirlerim ne de ben sıradanlığımızın...
sahip olamadıklarımızı yaratmak için sevdik birbirimizi aşk değildi bizimkisi…
okurken çok irkildim insanı sadece omuzundan değil yüreğiyle sarsan bir şiir ama şiir
sevgimle kardeşim gerçekten senden okumak zevk yaşamı o kadar doğru gözlemlemişsin ki onur duydum
biz aslında ulaşamadığımız bir yaşam yaratmaya çalışıyoruz ama ürünler piç oluyor dev kayaların yivli setli dişlerinde bu memlekette arkasını kurtaran en büyük kaptan diyesim geldi A.Nesin gibi
ben sadece bir sesten alıntı yapmak istiyorum Sertap Erener'den Vurulduk
ne çok hata yaptık ne öok hırpalandık kırık dökük hayatlarımız lekeli ne renk ne ışık var her şey ne kadar ortalama yazık yazık yazık yazık oldu.... vurulduk ince ince ayrılıklara bölündük fark etmedik senelerce yalnızlıkla yürüdük........
beklet beni beni bana beklet sende beni sende ben gibi beklet... kanatan bütün yanlarımda bir öpücükle solan çiçiktir yaram
kimi zaman yol olduk çiğnendik kimi zaman yol oldular çiğnedik aslında bilemedik bizimkisinin değil, 'yol' un aşk olduğunu...
ve çok sonra anladık çiğnene çiğnene çiğneye çiğneye aşk'la döndük yolumuza
şimdi dilimde koca bir 'keşke' keşke çiğnettirmeseydik aşkı ayaklarımızın altında ki bu yüzden yalan düşlerde yalan sevişlerde aradık bulamadık oysa ayaklarımızın altındaydı Cennetin Annelerin Ayaklarının Altında Olduğu gibi...
''eğilip kulak verme zamanı yatan sessiz yığına'' belki duyarız bize seslenişini....
"biz uygun değildik aşk’a"
Yalan..
Yalan..
Yalan..
Yalan..
kunt bir yalan..
kendini kendinde asla bekle(t)me ...