İMANSIZ

Köyü yalan vaad ile kandırdı
Oyu alıp muhtar oldu imansız
Muhtar olur olmaz köye saldırdı
Köylü belasını buldu imansız

Çok kibirliydi çok asil dururdu
Onu mafedende nefis gururdu
Zengini dost bizi fakir görürdü
Düşünce imana geldi imansız

Avrat öldü düştü yakasına bit
Kapıda bağlı aç kalıp ölmüş it
Babam gülmez derdi oğlu kel ferit
Kafayı yeyince güldü imansız

Bırakmadı sattı tarla tapanı
Tavukla horoza verdi sapanı
Komşu ördek ile aldı tırpanı
Ortada dımdızlak kaldı imansız

Kızları okudu hemşire oldu
Kızlar hem işi hem kocayı buldu
Ayrıldı kocadan birisi duldu
Yetmişinde namaz kıldı imansız

Kız koymadı köyde kıldı kararı
Ne ona ne kıza oldu yararı
Vallahi de kendi gördü zararı
Sattığı horozu çaldı imansız

Köylü verirdi bir tas çorba yerdi
Çok acılar çektim ölmedim derdi
Zaten evelden bir gözü de kördü
Duruşuyla bile kıldı imansız

Örende Yıkılmış kırmış belini
Boğaza kaçmış da yutmuş dilini
Gayretli çağırdı oğlu gelini
Vallah şahadesiz öldü imansız
Çok yaramaz hınzır kuldu imansız

İzzet Gayretli