Şiirde,herkes aynı duyumsamayı aynı anda alamıyor malesef.SEVGİLİ SİNAN.
Dünya ya açılan bir pencere bulmuşssun en nihayetinde bu şiirde,konuşmak gibi,bir iç döküş,kendi içinde tutarlılığı olan ,her dörtlüğünde inanılmaz bir anlam yüklenmesi olan bir şiir.Şiir duyarak hissetmek gibi alışkanlıklarımızdan ötürü senin şiiride de öyle bir beklentiye okuyucuyu yanılgıya sürüklüyor gibi.Ama bu şiiri sevgili sinanın ken di yorumun dinlemek harukulade zevk alanlardan biriyim.Benim gibi,senin gibi,onun gibi şiir yazssaydı SİNAN TALAY şaşardım zaten... kutluyorum.bu şiiri karşımda o gürlek sesinle dinliyormuş gibi oldum...

Faruk ÇUKUROVALI

Bak en azından yavaş yavaş uyarıları dikkate almaya başladım Sevgili Arzu… adam oluyorum desene yavaş yavaş )))) Yıldızları hiç barışık olmayan bir tanrı ve onun yaratıcısı ben… Kimin kimi yarattığı belli olmayan bir döngüde elbette kafası karışıyor onunda Arzu ))

Amma yaptın yani Arzu benim normal şiirlerimde var… Ama naparsın ota böceğe çiçeğe şiir yazamıyorum naparsın dedim ya anomaliyiz işte ))

Ben de devamını getireyim bari;

Hayâl meyâl düşler gibi
Uçup giden kuşlar gibi
Yosun tutan taşlar gibi
Eski dostlar, eski dostlar

Hem tedirgin olma boşver batsın şiir kendi yolunu nasıl olsa bulur…


Sevgiler….

Açıklaman ve düzeltmen için teşekkürler sevgili Sinan. Senin Tanrı çok zorlanıyor olmalı seninle anlaşmak için :)
Bu şiirde "ufalama, ufalma" olarak algılamadım aslında Tanrı' yı. Hepimizin sadece kendimiz için yarattığı dünyası, hayal ülkesi, öfke duvarları olduğu gibi, kendi küçük tanrılarımızı da yaratabiliriz aslında. Fakat bu kafayı sıyırmanın bir önceki aşaması gibi :)

şiirde argo !

evet; şiirde elbet de argo bulunmalı, hayatın içinde her şey şiirde bulunmalı elbette ama bu şiirin giriş bölümündeki yalınlığın boynuna ipi atıp çekmek ve karşısına geçip parmak sallayarak aklını karıştırmaktan öte değildi buradaki duruşu. Kaldı ki senin normal yazdığını zaten görmedim :) o nedenle çok da yadırgamadım bu şiirini. Bi Küçük İskender' in şiire soktuğu prezarvatiften haberdardım, bir de şimdi senden çıktı, mürekkepleri nerede sakladığınızı artık biliyorum :))))

uzun zaman sonra içsel izdüşümünle biilikte, deftere de ilk ziyaretim aslında.

ıslığımda bir şarkı gönderiyorum sana ve dostlara...

unutulmuş birer birer
eski dostlar, eski dostlar
ne bir selam, ne bir haber eski dostlar...

bu kadar modern ! şiir ancak böyle baltalanırdır :) idare et olmaz mı

mucx

Harika dizelerdi
Kalemine yüreğine sağlık
Saygılar

Merhaba Sevgili Arzu öncelikle uyarın için teşekkürler yazım hatasından kaynaklanan bir durumdu derhal düzelttim... Bu arada seni uzun bir aradan sonra içsel izdüşümlerimde yorumlarınla görmek güzel...

Ayna'nın arkadası sanaldır /Kırarsan gerçek olur söylemine gelince...

Bu şiiri yazmaya başlamama sebep olan sözlerdi bu sözler... Şimdi aforizma desem hadi canım diyenler çıkacaktır. yani tam olarak ne olduğu belli olmayan bir ucube, bu söz de tıpkı benim gibi... Belki de olağan seyrinde devam eden beynimde bir anomaliydi o an ve şiirin oluşmasına sebep olan... Herkes kendi gerçekliğini yaşar unutmamak gerekir ki.

Diğer konulara gelince... Aslında bir anlam karmaşası yok, kötü olan ne varsa benliklerde onları yüklüyorum Tanrıma Ben'im tanrıma... Evet kimi yerler argo kimi yerler kimileri için abartı. Ama naparsın ben de böyle bir anomaliyim...

Bölünmüşlükler evet... aykırılıklar evet.... tezatlar evet hepsi de var bu şiir de kabul... Zaten dediğim gibi her yerde tezatlıklar aykırılıklar tam olamamışlar yarımlar üzerine bir şiir bu... Ya da benim tabirimle içsel izdüşüm...


Dostlukla...

Bu harika şiiri bizlere sunan yüreğe saygılar.

Kutluyorum .

Teşekküler yorumlar için ancak Sayın mahchercity buyurmuşlar ki "tanrı kavramı bu kadar ufaltılmamalı bence " o zaman şiiri önyargısız olarak okumanızı öneririm ve göreceksiniz benim tanrım ben kelimesinin tüm imliği ile söylemi vardır. Bu benim tanrımdır. Ne sizin ne de bir başkasının... Sadece benim... Bu bağlamda istediğim kalıba sokma özgürlüğümde vardır... Ve ardından da eklemişler Psikoloji kitaplarından sözcüklere şiir diyemiyorum diye... Ne yani psikolojik terimler kullanmayalım şiir de o zaman ben de size demeliyim ki imla kılavuzundan fırlamış sözcüklere şiir diyemiyorum... Ne kadar dar ve sığ düşünce... Keşke sizde benim gibi tanrınızla hesaplaşabilseydiniz ama görüyorum ki ondan çok ama çok uzaksınız...

Hoşbuldum...


Saygılar...

"Aynanın arkası sanaldır
Kırarsan gerçek olur " bir burayı sevemedim, oturmamış şiire sanki sayın düşyolcusu, aynanın arkası sanal da önü ne kadar gerçek !

uzun bir çalışma, dört ayrı şiirden oluşmuş

Benim tanrım
Karanlık çıkmazların dipsiz pencere gölgeliği
Oriana Fallaci’nin doğmamış çocuğu
Eleklerle su taşıyıp da
Büyüttüğü çınardan
(Sözde) insanlığa
sap yapacak bir ipsiz...

bu ilk bitişin son bölümü bana göre ve buraya kadar inanılmaz bir sürükleme var gerek seste, gerek tema aktarımında ama sonrasındaki karmaşa ( deklarasyon, versiyon,manifesto kılıklı vb...) şiiri tamamen felsefik dünyaya çekmiş, normalde şiir bizi o felsefeye çekmeli, tamamen şiirden çıkmak zorunda bırakıldığımı düşündüm; patlamış prezarfatif, sidiklenenler ve Duygu Asena kasıklı kızlarla çok bölündüğümü hissettim bir anda. Bunca anlam karmaşası sonunda

"Aynı masada ne yapabilirsek onu yapıyorduk
İçiyorduk yani " yine dönüyorum ! ilk bölümün devamıymış gibi geliyor burası aradaki o aklımı karıştıranların burada ne işi varsa, kendi kendime silkeleniyorum... şiiri tekrar yakaladım;

"Şimdilerde önümü çıkan herkese soruyorum; / önüme mi olacaktı; / önümü mü ?


Ölüm bir yarım kalıştır ! finito !!!



epeydir seni okumamıştım, şimdi o gür sesinle şiir okurken aklımdan geçtin de, senden başka bu uçuk kaçıklığı kimse yazamazdı :)


sevgilerimle dost.






Altincicek tarafından 10/21/2008 2:35:58 PM zamanında düzenlenmiştir.

Altincicek tarafından 10/21/2008 2:38:48 PM zamanında düzenlenmiştir.

MUHTEŞEM ŞİİRİN KALEMİNİ KUTLUYORUM

tanrı kavramı bu kadar ufaltılmamalı bence...
ama bilirim ki insanın büyüklüğüyle ölçülür
içindeki tanrının büyüklüğüde
psikoloji kitabından fırlamış sözcüklere şiir diyemiyorum maalesef

Şimdilerde önümü çıkan herkese soruyorum;
Gri bir renk midir?

Ve ne zaman haykırmak istesem
Hep aynı melodiyle selamlıyorum koca kenti

Ölüm bir yarım kalıştır
Ve olmaz hiç tam iki yarım
Benim ıslık yüzlü çocuk tanrım.....

evet
senin tanrın...

tam puanlıktı...

myy ve küçük iskender birde üstüne düş mavisi...şiir gibi şiir beğendiğim bir tarz...emeğine sağlık...