Aldım kalemi elime sana ah gülüm sana yazıyorum Gulum
Yaktım sigaramı seni beni yaktığın gibi
Aldım çayımı yudumluyorum halen içim ısınmadı içim buz gibi
Hiç bir şey hissetmiyorum soğukmu sıcak mı
bilmiyorum
Bu hastalık içimi dağladı bitirdi beni
Derken seni tanıdım seni
Yeniden kuruyan toprağıma su serper gibi
İçimde filizlenir güz gülleri çiçek açtı çöl yüreğime
Her sabah öyle mutlu başlıyorum ki güne
Sevgilim Hayat suyu içer gibi
Seni görme isteği mahvetti beni
telefonumu yanımdan bir dakika bile ayırımyorum Gözümü açar açmaz seni arıyorum gülüm
Ah keşke ah keşke elimden gelse de içime sokabilsem seni
Hiç kimse görmesin o nadide güzelliğini
Hiç kimse benden çok sevmedin seni
Her dakika yüreğimde taşıyorum sevgini
Sen de ne dersen de istersen deli say beni
Ne olursa olsun hep sev beni
Öyle aşığım ki sana içtiğim su gibi
Yediğim ekmek soluduğum hava gibi
Öylesine muhtacım sana
Bazen burnumun direği sızlar öyle özledim ki
Nefesim tutuklu kalır içimi çekerim hayalini
Sana olan sevgimden kendimden geçerim
Kendim bile unutuyorum
Hiç aklıma hastalığım bile gelmiyor
Seninle aklım sarhoş tüm dünya silinip gidiyor da
Bir tek bir tek sen kalıyorsun sen benim kıymetlim son gülüm
Kalbim bazen o kadar kontrolsüz atıyor ki bu kalbim durdurmaya hiçbir güç yetmez
Nasıl frekansın var yüreğim
Önümde koşarak gidiyor sana dolu dizgin
Bir şeyleri yakalamak ister gibi
ben sana öylesine deli aşık oldum gülüm
Her nefes alış verişinde seni dinliyorum
İçtiğim çayda çektiğim sigarada
yürüdüğümüz yollarda baktığım insanlarda
Hep sen varsın sanki
Oylesine seviyorum
Her zaman kalbimin tam ortasında
Öllsem bırakmam seni
Gülüm ben sende hükümlüyüm
Tipkı bir müebbet yemiş mahkum gibi
Adaletinin elleri deyim sakın bırakma beni
Kaderim ellerinde ya idam et yada yaşat beni
Yazan Gülhatun Çakırlar