Karanlıktan ve ışıktan
Ama yardım alacağım ,olmadan sabah ve akşam
Bir avuç aramış bir bulut suyu
İnanmanın kızıl kıblesi
Yüzüme vurur gibi başlangıcı bayramlı boşluğu
Düne geç kaldım
Papatyalar da dilsizdi
Yolcular taşlanıyordu o kentten geçiyorken
Seslendin ama ben yoktum
Acıyı hissedebilir miyim

Olanlardan evrilmek sıradanlığı
Ama sen öfke denen kadim silahı kullanabilirsin
Sevemeyen adamlar gerçek mi,
Senden alıntı
Niye umursanıyoruz ki yıldızlar ormanında
Buraya neden mi geldik dedin
Kanatlanmak isteyen düşünceler de sormuştu
Nefeslerden doğan kuşlara
Bedeni yüreğinden büyük gölgeler var
Toprağın kulakları gökte
Dinleniyoruz, sus

Günahın göbeğinde akşam
Tufana çıkmayan yol
Valizden tepeleri yakabilirsin
Anne yarısı teyzeler bu durakta inemedi
Nasihatli kurabiyelere boğardı ağızları sönen ateş
Yoksa yanağında ki şaplak izi kızıl
Anne yoksunu kırmızı
Dağının dilindeki uçurumda
Siliniyor ve yeniden başlıyor
Bu üzüntülü kurgu