Acelen NeGece adımlarından uzundur Sisli sabaha uyanmadan, Estir dal koparan fırtınanı Göğün dili sen değilsin, su değil Ağacın adını sorsan söylemez Aidiyetler hesaplanmaz da bu saate Duvara kilitli sarhoş, Balkonu sahiplenen sigara Gözleri kanlıdır şimdi onun Bir büyü işgal etmiştir fotoğraftaki vitrini , Bir nefesin teması parmak izlerini Hoppala kucağında zaman Süt dişleri kırmadan ağır kapıyı Bir çocuk gününe uğramadan geçer Bir uzun soluklu gülümseme Nefretin keskin fiyakasını dağıtmadan Eller denir hep, sözler derinden Kazar kendinden kuyuyu Kış sıcak, batı inadına ılıman |
Öyle güzel ki betimler, gerçekle düş arasında seyrediyor insanın ruhu; biraz serkeş, biraz budala, birazda hayalperest...
Teşekkürler, sevgili Patagon, tarzın daim olsun.
Selam, sevgi ile.