Eyvallah
Ol derse kainat yerinden oynar,
Eyvallah sözün üstüne sözmü var, Gözde fer söner karanlık basar, Eyvallah sözün üstüne sözmü var, Harlanan ateş söner aşk için, Damladan umman doğar hak için, Dilindedir zikrin mümin için, Eyvallah sözün üstüne sözmü var, Topraktan insana can verendir, Yeşeren nimetin her özündedir, İnsan oğlunun yüreğinde sevgidir, Eyvallah sözün üstüne sözmü var, Ne zalimler yıkıldı bittiler, Denizler yarıldı firavun eğildi, İsa çarmıhla göğe yükseldi, Eyvallah sözün üstüne sözmü var, Mekkeden bir ışık doğan candır, Medineye hicret edip kılan nurdur, Miracta beş vakit sözü alandır, Eyvallah sözün üstüne sözmü var, Kainata ışık su toprağa can verene, İnsanlığı topraktan halk edene, İyisine kötüsüne nefes verene, Eyvallah sözün üstüne söz varmı. |
Eyvallah sözün üstüne sözmü var,
Gözde fer söner karanlık basar,
Eyvallah sözün üstüne sözmü var,
Bu şiir, hem ruhani bir derinlik hem de insani bir duygusal yoğunluk taşıyor. "Eyvallah" ile gelen tevazu, büyük bir huzurun ve kabullenişin anahtarı gibi. Tekrar eden yapı, bir zikri veya dua hissini andırıyor ve okuyucuyu bu ruh haline çekiyor.
Üstadım, bu dizelerden derin bir ilham alınıyor. Kaleminize sağlık!