İçbükey sızı
Zamanı, bir başka zamana uzanan anlamlardan oluşan uzaklıkla tanıyorum
Kuluçkanın ampulüne yatmış yumurta gibi gerçek Kitaplardan kitaplara koşan çocukların Akranı yaşlılarla Kitaplardan kitaplara emekleyen Sözü, damıtan füsyondan gelen ışınım Toz ve infilak Böyle geçmedi mi ömür denen araf? Söğüdün mantarlaşmış bedenine yerleşen kuşu Ölüme dönüştüren simyadan neden korkmalı? Tüfleri kazıp karanlığa ulaşan saklı evlerin uykusu nasıldır bilinmez Her şey sustuğunda duyulan sesler Sana bıkmadan çağırır adını Sonu yoktur bu düşüşün Yalnızca buharlaşır sonunda Buna bazıları yağmur bile diyebilir Uzaktan bakınca |