Kahve çekirdekleri ,
Neler çekti insanoğlunun elinden
Kaynatıp çorba diye içmeye mi kalkmadılar
Parça parça edip çiğnemedilermi
Toz halinde yutanlar,
Yarım saat Duş demine bırakanlar
Daha nice nice işkenceler...
Sahi !
Bu kahve çekirdekleri bize ne etti
Belkide tek suçu dayanıklı olmaktı
Bu kadar uğraşa değmez,
Yada bir gün pes edip küsüp gitmezdi
Belkide bu işkenceyi başkası haketti
Kahve çekirdekleri...,
Ona yaşattıklarımıza rağmen
Yine de bizi affedermi
Ya da benim gibi
Kahve gözlü o güzele
Dünyayı dar edermi
Sanırım ben dayanıksız bir çöp torbasıyım
Saniyeden az Sabrım
Beni gözleyen bir kalbin, galiba ruhunu kırdım
Artık beni çorba gibi kaynatmalı
Kırıp kırıp ayaklar altında çiğnemeli
Kimsesiz küfürlerin ucu bana değmeli
Her işkence bana uygulanmalı
Dem tutmaz yüreğim
Acılar içinde , Çaresiz ölmeliyim...