DENİZ VE SEN
Ben, kıraç
Susuz topraklarda, doğsamda Severim denizi Her akşam Meltemler vururken kıyıya Bir melodi duyarım Ak köpüklü dalgalardan "Akşam oldu Hüzünlendim ben yine" Bir şarkı belirir dudaklarımda Bu şarkılar beni alır götürür Kaç dakika Kaç saat yürüdüğümü bilemem Sahilde Ak kanatlı martı çığlıkarı Dalga sesleri böler Hayallerimi Yakamozlar raks eder Güneş ışıklarıyla Suyun üstünde Bir ürperti hissederim Ağaran şakaklarımda Oysa Akşam yelleridir Saçlarımı okşayan Hem Kızsam da akşam üstlerine ben Bir renk cümbüşü başlar ufukta Kızıla çalan Gün batımıdır o an Suya dokunan Güneşin silüeti Pamuk yumağı gibi Yığılan tüm bulutlar Bir anda yangın yerine döner Batan güneşin Son vedasıdır bu güne Sahil boşalır Aheste adımlarla yavaş yavaş Güzel bir günün Yorgunluğudur geride kalan Bir telaş kaplarken Zavallı yüreğimi Bir gün daha gitti diyerek Hayıflanarak ömürden Senli duygular depreşir Yüreğimde Ne denizin maviliği Ne yeşilin tonları Turkuaz yeşili kalmaz Karanlığa boyun eğer deniz Çaresiz Ben ki Ey sevgili Her yaz akşamında Arşınlarken sahili Biliyor musun Denizin dudakları eskidi Ayaklarımı öpmekten Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |