Ben seni silmedim!
Sadece başkasına emanet ettim.
Çünkü konu insan olunca
Kim olursa olsun çok merhametli benim yüreğim.
Sana yollanan bir melektim,
Sadece senin gorebilecegin,
Sadece senin hissedebilecegin.
Belki omzuna konan bir kelebektim,
Günümün son demindeydim
Iki kanat çırpışlık son saniyelerimi senin için sarf ettim.
Sonra gözlerimi kapatıp omzundan kayıp gittim...
Yada lambadan çıkan bir cindim.
Bütün isteklerini gerçek yapmak için sana geldim
Ama sen son dilek hakkını beni özgürleştirmek için heba ettin.
Yani lamba kırıldı büyü bozuldu.
Ben senin sayende özgürleştim.

Artık senin için kız kulesi gibiyim Üsküdar’da.
Uzaktan izlersin, kahirlanir dertlenirsin,
Derin derin bir of çekersin,
Hatta karanfil kokulu birde çay içersin karşımda.
Ama asla konaklayamazsin
Içindeki en büyük odada!
Kuzey yıldızı gibiyim dünyanın en soğuk yerinde,
Ama merak etme artık üşümüyorum.
Ne kadar kar yağdıysa üzerime,
Nasıl buz tuttuysam senden önce,
Üşüyorum sanıyormuşum sadece.

Bide bir teşekkür borçluyum sana..
Borçlu kalmayı sevmem hiç bir canlıya.
Neden diye sorma!
Bütün sözlüklere baktım
Türk dil kurumunun hiç bir kelimesi yok bu konu hakkında.
Elini göğsüne koyup
Eyvallah dersin.
Kapanır gider bu konuda..
Kapanır gider bu konuda..