Karısı ile bir mal girince araya
Gelemez hiç karısı ile bir araya
Çünkü gayrı, o karıya bir hal olmuştur
Aslında bir mal olmuştur yarı yarıya.

Karı da bir mal olunca o mal içinde
Gayrı, demek lazım ona ‘Hep kal içinde..!’
Kalır hâl içinde iş-güç derken o karı
Çok çalışır o karı, hem de o biçimde..!

Ki, o karıya karı denmez malda iken
Kocasıyla nasıl olur o halde iken?!
Çünkü o halde iken adam, adam olmaz
Karı da madam olmaz, her gün malda iken.

Her gün malda ise karı, adam yok demek..
Eh, adam yoksa gayrı, madam yok demek..
Yani dam yok demek.. Çünkü yıkılır o dam
Yıkılmasa da dam, hükmen o dam yok demek..

Dam, adam, madam... Eh, hepsini karıştırdık
Karıştırsak iyi, tuttuk bir de yarıştırdık.
Yarıştırırken karı gitti; dam yıkıldı
Asıl adam yıkıldı. Sanma barıştırdık.

Hayrola..?! deme! Şerrin ‘Hayrola..?’sı yoktur.
Ki, o karının hiç karı olası yoktur.
Muhtemel, karı olası bile gelse de
Evinde belki de bir karyolası yoktur.

Söz gelimi dedik. Olmasın karyolası
Karyola bahane.. Yoksa karı olası,
Yapacak bir şey yok demektir işin özü
Anasının gözü demektir kahrolası.

ALİ yetiversin gayrı, bu karı işi
Hiiç belli olmaz karının yarı işi
Çünkü yarı işi hep malıdır karının
Diğer yarısı da bildiğin parı işi..

Parı demek, para demek.. Yani karı demek..
Karı demek, arı demek.. Yani sarı demek..
Sarı demek, zehir demek.. Yani sarı belâ...!
Sanma, sarışın-elâ..! Yani Karı demek..

ALİ MEHMET TÜRKOĞLU