Bir uçurum kenarındaydı bedenim, düştü düşecek
Gece karanlıktı ay ise gamlı
Feleğin çarkı dönerken kader de örmüştü ağlarını
Bir de üstüne yağmur yağıyordu çiseleyerek
Asıl fırtına ise içimdeydi
Gözlerimde bana ait olmayan bedeninin hayali
Zaten hayalinden başka hiçbir şey de yoktu
Bir bir geçiyordu gözümün önünden hatıralar
Herkes vardı bir ben yoktum bir de sen
Ama bil ki bu kalp senden başkasını hiç sevmedi
Bu gözler ki senden başkasını hiç görmedi
Bu dil ki senden başkasına seviyorum demedi
Şimdi ise lal oldu konuşmaz
Göz pınarlarım da kurumuş akmaz
Kirpiklerim kırgın, donmuş kapanmaz
Gitme diyen çığlıklarım da fayda etmedi gidişine
Sen dargın ben ise pişman değilsem
İçimdeki bu isyan, sensizlik isyanı değil de ne o zaman?
Bir defa gülmedin be yalan dünya!
Bak can pazarında sattım bedenimi gidiyorum
Şimdi bunun hesabını kim verecek?
Benim bu gidişim sevgisizlikten değil çaresizliktendi
Kâğıt yoktu yazmadı kalem ama şahitti gökteki ay…