GÜL DEDİK

Kafayı bozmaya henüz dâ erken
Kafayı da yedik yemeyiz derken
Sevda tepesinden çıkıp giderken
Önümüze, çıkan dağa, yol dedik

Kundaga beledik sabrımız taştı
Bazen hayel kurduk bazende düştü
Gözleri tomurcuk taze bakıştı
Varsın yansın, yürek yansın, kül dedik

Gözünden gözyaşı dökmüşse eğer
Otuzunda ömrü çökmüşse eğer
Boynunu sol yana bükmüşse eğer
Buda bir divane garib kul dedik

Diyar Diyar gezdik kör abdal gibi
Egildik büküldük körpe dal gibi
Yedik içtik her gün bir kral gibi
Ekmeğe soğanı dürdük bal dedik

Ateş alevlenir közlerden önce
Gözler konuşurmuş sözlerden önce
Kalp hisseder aşkı gözlerden önce
Gönlümüzde, açan bir kaç, gül dedik.

Masaya oturduk demledik çayı
Böyle yaşanır mı anlat be dayı
Boşa geçirmişiz haftayı ayı
Ardın sıra geçen güne yıl dedik
Harun yıldırım