Zihnim zifiri karanlık
Sabrın sonundayım, kimliksiz kaldım
Düşündüm çaresizlikten, daha iyi yarınlar vardır diye
Gözyaşımla kaldım, gergin kaslarım
Gurbet içinde manevîyatım
Yabancılaşmanın hat safhasındayım
Saatli bomba gibi vaktim azaldı
Patlamak üzereyim, dokunmayın
Cinayet, felaket ya da selamet, netice hayırlısı
Şer içinde yandın ve iyilik aradın
Dermanı verecek olanın illa ki bir planı vardır
Son raddelerde metanetle dayandın
Aklımı hiçe sayıp, mantığı devre dışı bıraktım
Kendimi her şeyden koparmak istediğim bir andı
Ancak hepsi birer sanrı, gerçek kaderle mutabık
Yani bu kadar vesveseyle dertle yıprandın
Olacak şey bir gün tahakkuk eder muhakkak,
Geleceğe dair şüphen kalmasın
Dilim sustu, yüreğim konuştu, ellerimi açtım
İçini ferah tut , deva bulunur, kapanan kapıları ardına kadar açar Allah’ım