Sabahın buğusuyla savrulup durdu zaman.
Saklı girdap içinde,bu uğultu ne yaman.
İçimdeki veryansın nicedir küllü duman
Dilin ateş saçarken kan kusuyor sözlerin.
Anlamını yitirir gölgelenir gözlerin.

Ne yönden bakmalıyım söyle hangi taraftan?
Dolunca gözlerim o geçmişteki araftan
Hüküm giyindi sevda sayılır mı hiç aftan?
Dilin ateş saçarken kan kusuyor gözlerin
Anlamını yitirir gölgelenir sözlerin

Belki umrunda değil tuz bassam da yarama
Mirim değilsin artık sil gölgemi arama
Hüzün sarmalındaki saçlarımı tarama
Dilin ateş saçarken kan kusuyor sözlerin
Anlamını yitirir gölgelenir gözlerin

Kül olup savrulunca dört bir yana saçıldım
Kader örünce ağı tenhalara kaçıldım
Yürek mabedimdeki sığ sulara açıldım
Dilin ateş saçarken kan kusuyor sözlerin
Anlamını yitirir gölgelenir gözlerin

Ömrümün hazanına kurutulmuş güz yağdı
Hisler tutamağına yaratılmış giz yağdı
Saçlarıma ateşten avutulmuş köz yağdı
Dilin ateş saçarken kan kusuyor sözlerin
Anlamını yitirir gölgelenir gözlerin

Bir Elif miktarınca şu dünyaya sığmadım
Düşlerine zerrece yağmur olup yağmadım
Gül güzeli ömrünün sabahına doğmadım
Dilin ateş saçarken kan kusuyor sözlerin
Anlamını yitirir gölgelenir gözlerin
Diyerekten kapanır tuz buz olur közlerin…



“İçlenirse yüreğin bir Elif miktarı
Yaktığın mumum alevine bırak
ucu yanık sevda yakarışlarını”…



Elif USTA
@1elif.miktari.siir___