ŞELALEBir şelale gibi düşüyorum yüksekten Dağılıyor saçlarım buğu buğu Her düşüşte kamçı yiyor bedenim Efkarım sarıyor boşluğu Geleceğe uçurduğum kuşlarım İnce ve nazenin düşlerim vardı Koparken kaynağımdan Daha kirlenmemişti elim ayağım Bir kement gibiydi hayata gönül bağım Vurdum başımı bir kez taşa Ağır oldu dayağım Kaç sek sek oynadım Sayamadım Kaç kez yüksek atladım Kırıldı kolum-kanadım Ne yer ,ne yar, ne ağyar Kanmadım Kaldım sonunda bir başıma İnanamadım Şimdi İnadım kaldı adım Demediler Yol azgın zaman uzun Her köşede bir kuzgun Bent bent kesilir yolun Bağlanır elin-kolun Eşlik etmez son kuğun Bak kesilir soluğun Demediler Deseler de dinler miydim ya Daha çocukken gözümü diktim aya Güneş yükselirken mızrak boyu Koştum kucaklamaya Bunca telaş Bunca koşu Çal şimdi göle maya Ve başla oynamaya Çok az kaldı kınaya Gözüme bak ya Hayrettin YAZICI |