Keşke Saçlarım Mavi Olsa Demiştin
Keşke saçlarım mavi olsa, demiştin
Ama mavi olan sendin oysa. Sessiz bir sabahın ufkunda, Şafağın ilk ışığına karışan, Bir hayalin mavi düşü sendin. Her sözün bir dalga, Her gülüşün bir rüzgâr. Sen, mavinin kendisi... Ben yalnızca bir yolcu, Kıyılarında kaybolmuş bir gemi. Mavi, sadece bir renk değil sende, Bir bakış, bir his, bir nefes. Dokunduğu her şeyi sarıyor, Huzurla, umutla boyuyor sessizce. Keşke saçlarım mavi olsa, demiştin Ama gerek yok, biliyorum artık. Sen mavisin; Bütün dalgaları, Bütün ufukları dolduran... Bu yüzden dileğim bir tek, Saçlarım değil, Ruhum maviye boyansın. Senin mavinde kaybolayım, Bir damla, Bir an, Bir sonsuzluk kadar... |
Biz de okuduk, kutladık ve alkışladık yürekten, yalansız ve riyasız ve de hilafsız
Gönlüne, ömrüne, yüreğine, kalemine bereket
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, şiirle, dostça ve de hoşça kalasın