müflis bir günde geçitler kapanırken
dönüyor kilitte anahtar
içeride kalemimi ufalayıp
yüreğimden dökülen mısralar var

ben...
zamanın kalbimde açtığı oyukların
sessiz yolcusu
karanlığın ortasında titrek ışık yumrusu
ertelenmiş yazların çürük sıcaklığını taşır
ıssız çığlığım
aralık kapımda kederden dövünür
mühürlü hıçkırığım


rüyalar büyütürüm adı kayıp özlemlerden
her defasında uyuyup yeniden uyandığım
baharlar dökülür çocuksu gözlerimden
yeşiller yine kuru
yine pembeler solgun
her çiçekte kanar bir yara kokusu


ağıtlar türer alfabenin ilk harfinden
ölgünlüğe çare değil sabır tesellisi
buruk bir sessizlik içerim saatler boyu
dudaklarımı yakıp
boğazımdan süzülen su
içimi kavurur
üşüyen her yılın sonu



ey gelip geçen gün doğumu yıldırısı
çelik ağırlığıyla koyu düşlerimi kesen
ve bir o kadar da içimi deşen
hançerler silsilesi
yaşamak çoğalmaksa
doğrulmuş yalnızlığımda
ince ince dilip çoğaltıyorsun beni


EbRuAsya//