tümsüz ömür
derler ki
’’sıcacık olurmuş annelerin koynu’’ öyle mi? ... .. . bu mekânsız ömür... incecik bir elekten geçmiştir düşlerini üfürmüştür sargın rüzgarlar kaybolmuştur yönsüz sokaklarda açılmıştır teker teker yaralar tıkladığı her kapıda bu dilsiz ömür... suskun bir haykırışın çemberinden geçmiştir sözsüz çığlık yumağının kördüğümü her çözülüşte müthiş bir sancı kim bilir ne yaşayıp ne gördüğünü bu küçük ömür... yüreğe gömülen kıymık kadardır öğle vakti güneşinde tükenmez batış vardır keskin soğuğa karşı donuk bir bakış vardır bu tümsüz ömür... yoksundur akkuşun kanat altından üşüyen ellerini usulca yıkar her dem taze ve sıcak gözyaşından artan sudan EbRuAsya// |
O zaman bir tık da ben yapayım günde de okuyalım yine...
Çok sevgimle