Siyahtan Kalanlar 2Şiirin hikayesini görmek için tıklayın "Bir yıl aydınlıkta kaldım
Bir yıl da yansımalarına aldandım Ve sonra anladım Karanlık hep karanlıktı" Evrendeki Sonsuz karanlıktım Onca ışık kaynağını kuşatsa da Karanlık hep karanlıktım Şahit olduklarına sahip olabilmek Görsel bir şölenin kara delikle sonlanması kadardı Anlamak kadar derin Ölüm kadar sessiz Siyah kadar doluydum Ama Yoktum Giden beni alıp giden bendi Kalan kızılı çekilmiş siyah Ceviz kabuğunda sırdı yüzler Ceviz kabuğunca sırdı hüzünler Düş sokağı sakin değildi benim kadar,,,,
"Ölmeden önceki son sözüm"
Sıfırın içini doldurmak istemek kadar yersizdi yapılan Hiçliğin sonuna varmak Sonsuz hikmete tümce vakıf olmak Ne mümkündü cüssesizlikle Ne mümkündü bu kadar hiçlikte Sıfıra çarpmaktı biri Sıfırla toplamaktı hiçi Anlamak kadar derindi hissedilen Arayıp sona varabilmek kadar yersizdi yürümek Oysa durup seyretmek vardı filizi Bütünü sararak Bütün bütün birde birlik olarak Sevgiden ıraklaşıp Mutlak sevgiye varılabilir miydi hiç Külü küle dökmek gibiydi biz Kim ne edebilirdi ki küle külün ötesinde Korkmak ne kadarda yersiz Bilinmeyenin kıyısında Sadece düşünebilmek Ne kadar da k’olay Ceviz kabuğunda değildi hakikat Ceviz kabuğunca doluydu sevgi Sevgiydi tek fener Yüklenebilen nefer Karanlık ne kadar da aydınlık Ötesi belliydi besbelli Daha çok sevgi Daha çok sevgi Heybene girebilen Sofrana gelebilen Sofranda sunulabilen Tek şeydi sevgi Sırrın anahtarı sendin Sürgüsü sen Düş sokağı hiç bu kadar derin değildi "Cennet senin gözlerinden" _beyhude |