ÖLMEYECEKMİŞCESİNE YAZAR KALEM...Irkı yoktu bazı şeylerin izafi olsa bile çoğu renk. Kalburüstü bir hüznün davetiyesi hayli tesirli çayın yanında yenen ek. Kibar bir reverans şüheda mazinin genlerinde saklı aşk: Küpeştesi bilinmezin nasıl da revnak Acılara delalet Gün yüzlü seyyahta saklı asalet Kâfidir aslında gün safi sözcüğe mazhar Huzura biat bir kader Anlayışın ukdesi anlamsızlık kadar Uzar da uzar Ömür Dik yakalı bir kazak misali İçine hapsolunası Dik başlı bir mizacı Öykündüğü değil elbet ruhunda saklı Hüzün denen kiracı Solgun edimler Muteber vazgeçişler Hulasası evrenin Hünkârı kâinatın Yer gök kaygılı Aşkın da arazı Ve işte arazi olmuş yekten gelen duygular Kırık bir teker Ulvi bir seferi mizah ki Ölümle eş değer her hayal Ön sözü kayıp bir masal Sona mahal veren o sakar kalem nasıl da kanar Kanatır Yüreği Karambole giden dün Kayrasında ömrün Tekerleme misali Tek düze değil elbet gün Ve atlanan her öğün Şiire özdeş Yürürlükte nice duygu Önü kesilesi huşu Azık ya da Azak Aza kanaat ettiğin kadar Azımsanan ruhu Biçen bir biçerdöver Ölümün rüştü İspatlanmış olsa bile Ölmeyecekmişçesine yazar kalem Yazgıya riayet ettiği kadar Alt yazı geçtiği Öyküsü bitimsiz Tekkesinde biriken sevinç İfrata kaçan nice düş Gerçek kılınsaydı ya keşki |
yazmak yakışıyor size
tebrikler
selam ve sevgiler