An Geldi
Kimi zaman
Geceleri ruhuma çöken gölgeyi Hangi yıldıza söylesem İnan bilemedim... Belki Şu koskoca mavi yalnızlığımda yakamozlar bana eşlik ederdi Yine de diyemedim... An geldi Topladım bütün martıların ağlayan çığlıklarını Dalgalara karşı duran zamanı öptüm ellerinden Sonra gökyüzüne bağladım kendimi Ufuk gibi göründüm de doğdum sandım yeniden Mehmet Ali Yalgın |