her şey ne güzeldi baharda her sabah çocukları selamlardı yeni açmış bir çiçek tatlı esen rüzgarda ayaklara kapanırdı rengârenk güzellikler ve papatyalar
ne çok severdi çocuklar papatyaları ama Samet hiç sevmedi
atları severdi kuyruklarını kocaman püskül gibi salladığında top oynamayı da severdi nasırlaşmış yalın ayaklarıyla
güz gelir kurumuş Papatyalar defter sayfaları arasında yerini alınca; ilk zil çalar,sınıflara tanıdık sesler dolardı gözlerine günün alevi düşmüş Samet yine alınamamış ayakkabılar ve ayaklarında - ablasının kocaman Papatyalı Terlikleri - arkadaşlarının alaycı bakışlarında yoksulluk gözleri dolu beklerdi okulun kapısında
çocukların baharda papatya sevinçleri soğuk kış günlerinde karda ayak izleri olurdu
Samet’in; kış günlerinde soğuktan morarmış, kızgın yaz güneşinde kararmış ayaklarında bir türlü kaybolmayan yoksulluğun terlik izleri...
ne çok severdi çocuklar Papatyaları ama Samet hiç sevmedi…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Samet'in Terlikleri şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Samet'in Terlikleri şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ne yoksulluk, Ne Samet, Ne çocuk.! Acımamışlar, Hiç acımamışlar, Ne bahar bırakmışlar, Ve yoksulluğun papatyalı terlik izini Samet'in ayaklarında unutmuşlar... Çok anlamlı,çok gerçekçi,çok etkili... Kutluyorum.Şair yüreğiniz var olsun. Selamlarımla.
Sametler öyle çok ki benim ülkemde, bir de onları gören, duygularına tercüman olan öğretmenler...
Selamlar hemşehrim :(