sevabına sudaki balıkları beslerken ben gece boğduğum ateş; hala nefes alıyordu yüzeyde solungaçların bıraktığı parıltı nedense hep benden uzakta duruyordu
günlerden hangisiydi inan bilemedim amma ağaçlar;diplerine güneş sızdırıyordu çiçeklerin bazıları manzaraya karşı kuytuda kalanlar öndekileri kıskanıyordu
güneşle konuşmak için buradaydım şu halime bak! gölgem karşıda uyuyordu yanımdan ayrılmayan ıslık,şimdi dudağımda inadına inadına buruk bir veda çalıyordu
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ISLIK şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ISLIK şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.