Boş odalarda uyanmak, yerde gözyaşları
Dokunuşun sadece bir hayalet, artık olamayız
Rüzgarda aşk mektupları, gecede fısıltılar gibi
Sözler, sabah ışığında kaybolup gidiyor


Anılar, gölgeler gibi duvarlarda dans ediyor
Bu boş koridorlarda kahkahalarının yankıları
İsimlerimizi taşa kazıdık, şimdi taş toz
Çerçevelerdeki resimler, bizim gibi nefes almıyorlar


Bana neden, neden aşk öldü söyle
Sessizlikte gökyüzüne soruyorum
Beni tekrar bulabilecek misin yoksa bitti mi
Kalp, sensiz elvedayı onaramaz


Tozlu ve yırtık yıpranmış takvimler
Gittiğin andan beri geçen günleri sayıyorum
Yabancıların denizinde gözlerini arıyorum
Ama bulduğum tek şey elvedaların yankıları


Penceredeki yağmur damlaları, yukarıdan gelen gözyaşları gibi
Bizim bin hikayemizi çiziyorlar kırık aşk
Radyodaki her şarkı uyumsuz geliyor
Soluk ayın altında senfonimizi çalıyoruz


Bana neden, neden aşk öldü söyle
Sessizlikte gökyüzüne sorarak ağlıyorum
Beni tekrar bulur musun yoksa bitti mi
Kalp sensiz vedayı onaramaz