Şair ve AforizmaGüzelliğin on para etmez,bu bendeki aşk olmasa.Ne de güzel söylemiş, Üstat Aşık Veysel.... ‘’Aşk’’ Ilık nefesin okşamasıyla. Bir güz akşamında hafif bir esintide. Şairin kucaklaması çevreliyordu tenini…. ‘’Tebessüm’’ Hafif bir tebessümle yabancı bir lisan. Düşüyordu kızıl dudaklarından. Islak bakışları gözlerimi süzerken…. ‘’Zaman’’ Mechul sessizliğimin akıbetinde. İzbe sokakların kırılmış güzelliğinde. Bir kadeh bir kaç sigara bitimine kadar. Rüzgarın saati fırtına gibi esiyorken. Karanlık çökmeden seni unutmak zorundayım…. ‘’Nefes’’ Nefesimin rüzgarlarında. Baharın ılık şehveti seni büyülerken. Ateşin kelimeleri nazikçe tenini öpüyorken. Arzuyla sarhoş olmuş duyguların uyanırken. Söyle nasıl unutsun seni bu şiirin heceleri…. ‘’Ritim’’ Eğer bedenindeki titremeyi duymazdan gelseydim. Nefesin her gece kulağımda en hassas ses olmazdı… ‘’Şarap ve Kadın’’ Şarap gibi sarhoş edici dudakları. Kalbimdeki arzuyu serbest bırakırken. Şiir gibi kıvrımları ruhumu sarıyordu…. ‘‘Kristal Kadeh’’ Elinde tuttuğu kristal kadehin. Işıltısı büyülüyorken gözlerini. İşaret parmağını göğe uzattı. Hafifçe ısırıyorken dudaklarını…. ‘’Arzu’’ Bir vakitler fısıltıyla söylediğim. Her kelimede. Saf arzuların büyürken. Sesin cennetin nurunu yakıyordu…. ‘’Kıvrım’’ Ve dedim ki. Asla unutmayacak gibi nefes alsın. Geceye yaslanmış kıvrımların…. ‘’Buğu’’ Gece gölgelerimi öpüyorsun. O alev rengi dudaklarınla. Öp karanlığımı. Sev kötülüğümü. Dokun zihnime ıslak gözlerinle…. ‘’Serenad’’ Issızlığın kefenini ört güneşin saçına. Nefesinin ılık sıcaklığı maziye serenad. Biz bir anı olursak bir hiç sayacağım seni…. ‘’Mazi’’ Bir zamanlar gözlerine bakınca tüm benliğin titriyordu…. ‘’Mavi’’ Solğun mavilikte hiçbir renk yoktu. Hissettiği ayaz rüzgar tenini yakıyordu. Tek bir resimdi gözünün perdesinden sızan. Maviliğin üzerinde süzülen bulutlar…. ‘’Dogma’’ Hasretle yayılan zamanın perdesinde. Yalnız bırak girdaplara çekilen ruhumla. Bir meleksin gözümde bir dogma olsanda…. ‘‘Vaad’’ Hiçbir şey vaad edemen sana. Sen de onlardan olma demiştim. Gözümün hiçlik noktasında…. ‘’Göz’’ Bir tek gözlerin renk taşıyordu karanlığıma…. ‘’ Nilüfer Çiçeği’’ Gülümseyen alev gibiydi dudakları. Okyanus mavisiydi gözleri…. ‘’Ayrılık’’ Ayrılığın ruhundan doğmuştu nuh tufanı…. ‘’Hatıra’’ Sana dünyanın tüm güzelliklerini armağan ediyordu her nefesim…. ‘’Lotusblüte’’ Nilüfer yapraklarında olgunlaşan mehtap. Dudaklarının alev kırmızısı boyası… ‘’Teyit’’ Soğuk dudakların. Gece gibi ayaz. Ve artık seni sevmeyi istemiyorum. Demokratik susma hakkımı kullanarak. Gönül diktatörlüğü mü teyit ediyorum…. ‘‘Zincir’’ Alev bürünmüştü gözlerine gölgem çevresindeyken. Peşine düşmüştü saniyeler zamanın hırçın akışında. Koparmıştı zincirleri çözmüştü düğümleri bağrından. Bakışlarım dalmıştı derinlere kalbi titrek atarken …. ‘’Gece’’ Gece gözlerinde gökyüzü alevleniyordu. Parıldayan ay ve parlayan yıldızlar gibi. Güzelliği yüreğimde hüküm sürüyorken…. ‘’Mavilik’’ Vals eden deniz dalgaları. Kıyının uykulu gözlerinde. Kalbim uyanırken. Bülbül yavaşça konar. Çiçek açan ağacın dalına. Ve aşk yolunu buldu…. Mikail Dede |