EMMİOGLU
Gidince gök kubbeyi sardı perişan halim,
Kör bahtına inatla küstün mü emmioğlu. Giden sensin unutma, sanadır bu vebalim, Bahar da hazan olup estin mi emmioglu. Topraktan vücut bulup tekrar toprak olmadan, Hak tecelli ne zaman süre bitip dolmadan, Neslimize bir daha sen gibisi gelmeden, Son sefere son bilet kestin mi emmioglu. Sendeydi bu cömertlik sendeydi huy asalet, Üzdüysek istemeden hakkını sen helal et. Unutmayız bilesin bu sevgi ilelebet, Görüşmeyi temelli, kestin mi emmioglu. Senden çok şey öğrendi, yeni nesil bu gençlik, İlgisizlik cahalettedir, cahildedir iğrençlik, Sen getirdin yöreme sen getirdin ilmi ilk, Sevgi barış resmini astın mı emmioğlu. Dileriz ki yürüye yolun hayırlı sona, O mahşeri mizanda, kavuşasın sen O’na, Aşık Aslansofu’da gelir ulu divana, Hak erenler orada, dostun mu emmioglu. |
Kör bahtına inatla küstün mü emmioğlu.
Giden sensin unutma, sanadır bu vebalim,
Bahar da hazan olup estin mi emmioglu.
*"Giden sensin unutma, sanadır bu vebalim" dizesi, duygusal bir sorgulama yaparak gidenin bıraktığı yükü hatırlatıyor. Bahar ve hazan arasındaki geçiş, duygusal değişimin ve hayatın döngüselliğinin sembolü gibi.
*Bu şiir, kayıplarımızın ardında bıraktığı derin izleri ve acıları dile getirirken, aynı zamanda içsel bir özlem duygusunu da taşıyor. Kaleminle hissettirdiğin derin duygular ve bu anlam dolu eser için seni kutluyorum!