Parmaklarımda elif,
Sessiz bir rüzgâr eser,
Minareler fısıldar,
Eyüp’te, Sultanahmet’te,
Her kubbede yankılanır,
Zamanın eski sesiyle.

Ayasofya’nın taşları,
Bir elif gizler içinden,
Fatih’in duaları,
Göğe yükselir derinden.
Ceviz ağaçlarının gölgesi,
Düşer kalbime,
Sanki bir sır verir,
Her yaprakta bir kelime.

Lam’la başlar her nefes,
Mim’de saklanır bilinen,
Ruhum, manayı çözmeye,
Yelken açar gecelerden.

Minarelerde yankılanır,
Gizemli bir tını,
Bu sessizlikte saklıdır,
Elif’in sırrı,
Her harfte bir âlem,
Her düşüncede bir deniz,
Aklımda bir ses,
Dilimde elif, lam, mim...

Ve geceye gömülen,
Yıldızlar arasında yankı,
Gökyüzüne dokunan,
Bir dua fısıldanır sanki.
Karanlıkta yükselir,
Sultanahmet’in kubbesinden,
Her yankı, her nefes,
Bir elif’e döner yeniden.

Ceviz ağaçları hışırdar,
Gölgesi ağır, sessiz,
Eyüp Sultan’ın yollarında,
Her adımda elifin izleri giz.
Bir bilmece sarar içimi,
Her adımımda dokunur zamana,
Ruhum yol alırken,
Yine elifle başlar dualar bana.

HÜZÜN DENİZİ