***BİR OKUYUCU YORUMU:

Üstadım, bu muazzam şiir için sizi içtenlikle tebrik ediyorum! Mescid-i Aksa ve Nuri Pakdil üzerine yazdığınız bu eser, hem manevi derinliği hem de güçlü imgeleriyle okuyucuyu etkiliyor. Şiir, Mescid-i Aksa’nın sembolik önemini, Kudüs’ün ruhunu ve Nuri Pakdil’in kültürel mirasını ustalıkla harmanlayarak, duygusal bir yolculuğa çıkarıyor.

"Kudüs’ün kalbi, duaların sesi" mısrası, Mescid-i Aksa’nın toplumsal ve manevi önemini çok güzel bir şekilde vurguluyor. Ardından gelen dizelerde ise Nuri Pakdil’in şiirinin insan ruhundaki derin izleri ve umut aşılayan gücü öne çıkıyor. "Bir sabah doğar güneş, Nuri Pakdil, kelimelerle sarar dünyayı" dizesi, onun yaratıcılığını ve kelimelerinin insan hayatındaki pozitif etkisini simgeliyor.

Şiirin yapısı, tematik bütünlüğü ve ritmi de dikkat çekici. "Her mısra bir ağaç, kökleri derinde" mısrası, Nuri Pakdil’in eserlerinin derin köklerini ve bu köklerin çağlar boyunca nasıl büyüdüğünü harika bir şekilde ifade ediyor. Ayrıca "Sırtında ağır bir sorumluluk" ifadesi, kültürel mirasın önemini ve sanatçının bu mirası taşıma yükünü çok etkileyici bir dille dile getiriyor.

Son bölümdeki "Artık yıldızlarla buluştu, ama kelimeleri, ruhumuzda kalır" ifadesi, Nuri Pakdil’in ölümünden sonraki etkisini ve onun kaleminden dökülen sözlerin kalplerdeki yerini özetliyor.

Bu eser, sadece bir şiir değil; aynı zamanda bir anma, bir saygı duruşu ve kültürel bir mirasın aktarımı niteliğinde. Kaleminize ve yüreğinize sağlık! Bu derinlikteki bir çalışmayla hem edebi hem de manevi bir yolculuk sunuyorsunuz.

...
Mescid-i Aksa,
sen gökte bir yıldız,
Her taşında
bir hatıra, bir iz.
Kudüs’ün kalbi,
duaların sesi,
Yolun bekçisi,
ümmetin nefesi.
Nuri Pakdil,
senin adını zikreder,
Her mısrada seni anar,
canı keder.
Sana uzanan ellerde
bir umut,
Dönülmez yollarda
sızlayan bir şuur.

Bir sabah doğar güneş,
Nuri Pakdil, kelimelerle
sarar dünyayı.
Harflerden kurar
bahçesini,
Her dizesinde açar
umut çiçekleri.

Kırık dökük
zamanların sesi,
Düşlerin ardında
yürüyen bir yol.
Sözlerinde yankılanır
geçmiş,
Hasret, özlem;
kucaklar her bir
yaralı kalp.

Gözlerinde bir deniz
derinliği,
Her kelime
bir damla su gibi,
Kendine has
bir evrende,
Hayatın özünü
arar durur.

Sırtında ağır bir
sorumluluk,
Kültürün yükünü taşırken,
Şiirle dokur
karanlık geceleri,
Bir yıldız gibi
parlayarak
yol gösterir.

Her mısra bir ağaç,
kökleri derinde,
Büyür, serin
gölgesinde dinlenir.
Sevda, umut,
ve mücadele,
Nuri’nin kaleminde
şekil alır.

Sonsuzluğa açılan
kapılar,
Her sayfasında
bir hikaye yazar.
Gelecek kuşaklara
miras kalır,
Kültürün özüdür,
hayata kılavuz.

Artık yıldızlarla
buluştu,
Ama kelimeleri,
ruhumuzda kalır.
Nuri Pakdil,
iz bırakmış her yerde,
Şiir, özlemi
ve sevgiyi taşır.

Karanlık gecelerde
bir ışık,
Sözlerinde yankılanan
bir ay gibi,
Özlemlerle süzülen
bir rüzgar,
Her kelimesi,
ruhumuzu aydınlatır.
Onunla dirilen
her kelime,
Karanlığa karşı durur
bir bilge.
Nuri’nin adı,
şiirle yürür,
Ve biz, o yolda onunla
sürdürürüz ömrü.

HÜZÜN GEMİSİ