sen bir gölge gibi içimde büyüdün
son nefesimde bile adın yankılanıyor
gönlümü sensiz bırakma
bu şehirde sokak lambaları çoktan söndü
içimde hâlâ bir ateş yanıyor
sadece senin adınla ışığım ol.

karanlıkta kalan tek sokak lambası
gözlerimde kaybol
çünkü bakışınla yeniden başlıyor
zaman gönüller birleşince
bahar başka türlü açıyor
betonun arasında bile
küçük bir çiçek senin adını söylüyor
diken olsam bile
yine senin dalında açmak istiyorum.

kanasam da olur
yeter ki köklerim sende kalsın
geceye bir yıldız gibi doğ
tek bir ışık yeter
ben o ışığın altında dururum
ömrümce bir sen kaldın geriye
geri kalan her şey çoktan dağıldı
ben kelimelere yolcuyum
ama bütün yollar sana çıkıyor.

beni sensiz bırakma.
çünkü sensiz
nefesim eksik
gözlerim karanlık
şiirim yarım kalır
kal
bir avuç sıcaklık yeter
kal
ki içimdeki yangın sönmesin
kal
ki bu şehirde
hâlâ bir ışık yansın.