RUHUMDA NEFESLENgözlerime gözlerini sol yanıma yüreğini bırak usulca asırlık yorgunluğunu bitir nefesini dizginle omuzlarımda yanık tenini avuçlarımda serinlet kan ter içinde kalan ruhunu ruhumun gölgesinde gülümset sıyrıl zamanın dar kalıplarından suskunluğunu dindir elbet biter aşılmaz denilen yollar yazgıma adın düşmüş bir kere şimdi mutluluğun vaktidir Arife ÖZDEN |