Ebruli Hikaye
Yazamadım sana
kaleme kağıda uzanamadım -korkuyla yeniden -sevgiyle yeniden bir sırnaşık tüy dokunuşu güne telaşlı yarı uyanık ilkin yaşamak terli kirpiklerinde sarsmak sarsılmak kurşun değince martı kanatlarına ciğerimde püfür püfür sızın işgaldedir bu hudut üzeri akasya filizleri tomurcuğunda sen yaprağında ben -korkuyla yeniden -sevgiyle yeniden evet sen mevsimsiz yeşil kentin ebruli kargaşası ya da her şey olabilirdin akıyorsun içime saat sana on iki bana bir eksik yetişmiyor yürek ritmi -korkuyla yeniden -sevgiyle yeniden bilinmezlik değil bu hüzün yürek irtifası iki kadehin buluştuğu rakım’da bölük parça etmeliyim kor gecelerini bu karmaşa bu sürek bitmeli müthiş uyanış gecesinde sabahın güneşi selamlayarak merhaba diyelim güne -korkuyla yeniden -sevgiyle yeniden |
Dahi selam olsun güneşi selamlayan, aydınlatan ebruli şiire...
Saygı, sevgiyle.