NEREYE KADAR
Hayat işte;
Buz kesiği yaşamlar Can kırığı aşklar Sonsuzluğuna inandığımız Tenlere gömülü, sayılı soluklar Oysa her şeyin bir sonu vardı Ne acılar kalıcıydı Ne de mutluluklar Yine de çekinmiyordu insan hiç Açabiliyordu birbirlerinin kalplerinde Koca koca yaralar Sahi büyütür müydü bizi Öldürmeyen acılar? Ve kimlere, nereye kadar? Özlem SABA |