yokluk arkası seslerŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ne çok öldük, birazcık yaşamak için.
//Biliyorduk oysa bizden önce değil di yaşayan dün yarın da bizden sonra olmayacak omuzlarımıza ağır gelecek bu gün ve her gün// hissedilen harfleri yosun tutmuş kelimeler topluyor muhabbet kuşları dilsiz anlatılara ç/ağlayan çıpası kırık bir düşünce t/akıntı ile yüzdükçe aynı paralelde göğüs dekolteli bir isyan uzuyor nehirler boyu ahımızda yokluk arkası sesler ve derin akıntılara tutunmuş uzadıkça dilsizliğe çöken kıyısız hevesler debisi yüksek bir c/eza çelişkili bir sunakta dilde mahpus kelimelere k/an emziriyor nefes araf da us ile his arası yaşamı da soluyor ölümü de yok oluşa dönük yaralı iki yüz içsel k/anmalardan metastaz yaptıkça kader cizgimize yitiğine vurgun duygusal bir ölüm yürüyüp geçiyor üzerimizden sakıncalı bir yaşam seni de yok sayıyor ve tabi ki beni de. //yine de dik tutuyoruz.. sevgiye ve sevgiliye olan b/aşımızı// fld. |
Tanışmak istedim şiirle...
Hmm.
Selamlar