EDİP CANSEVER'E
anladım!
tam da şu anda anladım. yere bir şeyler düşürmüştüm. ama yine de devam etmiştim eksikliğimle yaşamaya.. geri dönüp almayı ya istemedim. ya da adını koyamadım eksikliğimin. belki geriye dönsem de bulamayacağımı biliyordum kaybettiğimin, gülen çocukluk resimlerim olduğunu. daha iyi anlıyorum şimdi Edip Cansever’i okurken. ’’güle mi düştü, suya mı, yoksa gürültüye mi düştü ’’bilmiyorum. benim de çocukluk resimlerim... Özlem SABA |