Hüznün GülüşüVe tükendi mürekkebi kalemimin Gönlüm kâğıtları kapıldı rüzgârlara Yağmur damlalarında dağılırken yürek kıyımlarım Avuçlarımda birikti yüzün İsminin anız baharında filizlerim köklendi Firari hislerin bağ bozumunda hasretini yüklendiğim gün düştüm toprağına Uzun metrajlı bir yaşamın fragmanıydı hüznün Önceleri boğazı kasıp kavuran kan pıhtısı öksürük geçitleri Sonra avuçlar dolusu hasret morardı gözkapaklarımda… Ve arşivi dağıldı gönlüm mısralarının, afakım kirpiklerinde darmadağın Gönlün avlusunda mecalsiz şiirlerim sana muhtaç, yalın ayak yasta Gözlerin yokluğunda yüreğin adaklı yüreğim kupkuru ve hasta Amade bir ömrün gül çağında tutulmuştum kahrına Şerit şerit ömrümden geçtikçe hayalin gözlerim kırgın, ruhun ruhuma çıra Kölelik tutsaklık ikileminde yaz güneşi kar eriyişimde gün sayıyorum Tuzlu raflar arasında hasretliğinin hasat vaktinde kirpiklerimden döküyorum sana Engebeli bir sevdanın engin vadilerinde çorak kaldı yüreğim bir bakışına Ey gönül emaneti, sevda rengi…! Hadi dindir yürek ağrılarımı, sevdadan fısılda… Gönlün gülizarlığında mevsim turuncu, sarı ve beyaz renkler Yardıkça kalbimden ismini taştı nil, yarıldı deniz İkimiz hudutları bir olan karışmaya cüret edemeyen iki ayrı deniziz Sen sevda makamından sılam türküleri Ben firaktan içlenmiş sararmış gül yaprağı Ey benim dudaklarımda yerleşke kurmuş hüzün gülüşüm Yanaklarımdan süzülen son sevinç gözyaşım Silme yüreğinden gönlüm izlerini Unutma beni… Arşiv Şiirleri 12 Temmuz 14591643 |
Ne kalemler döksün ne de kağitlar toplasinlar üzerine hüznü.
Bir kerecik de olsa bahtı gülsün mutluluğun. Bir bakışına bin kere aldansin varsın.
Şiire tebriklerimle kardeşim.Bir önceki bu derken yine konuşturmuşsun kalemini. Maşallah...
Selam ve Saygılar.