ZabıtKalmadı sensiz mavi ve yeşilin tadı Kar beyazlandı dağlar, vadiler boyandı hüzün sarısına Ardında ne çiçekler saldı kokularını ne de kapıldı yapraklar rüzgârlara Uzadıkça kan kızılı bakışlar, yosun bağladı kirpikler Sevdiğim; sensiz yüzüm hatlarını şekillendirdi günler, aylar ve de yıllar... Sakladı gün ışığını kırmızı perdeler Gözlerinden yansıdı ay ışığı Yanacak yeri de kalmadı kalbimin Sensiz zuhur etti göz nurumda gam ve keder Sürur yanım; atıldı sensiz yüreğim gayya kuyularına... Her köşe başında çalıyor sessizlik şarkısı Coştu yalnızlık her dakika her an her lahza Fısıldadıkça seni göğe, toprağa nasır topladı dil, dudak, el ve ayak Direnemedi sensiz ne ben ne de çocuklar Sevdiğim; zemheri kışlarda ümit aramakmış sevda’n… Yama tutmuyor gönül yarası, hüsranlık baki Zabıt altına alınmıyor hasret, güz hercai Sevda kalbe şifa imiş, ruha zehir Ses etme soldu sensiz tebessümlerim, hüznün kâfi Sol yanım; kırma kalbimi bilemedim vuslatın yalan olduğunu... 20240924 0015 Güz güllerine karlar yağdı... |
Sarı bir nehirde usulca akarken anılar
Ben kendime çok uzaklarda bir yabancı
Tanımaz olmuş sesim sesimi, ellerim ellerimi
Herşey senin içinde ey insan, suçlama mevsimleri
Eylül'ün son gününde jest yapayım dedim bu güzel son bahar ayına. İstanbul bugün sonbahara girdi artık. Yağmurlar, bulutlu serin bir hava.
Durmadan kalk şiir yaz diyor bana sanki
Ben de diyorum ki şimdi şiir okuma zamanı, beni rahat bırak 🙂
Hep güzeldir kardeşimin kalemi
Hep sevda ve hasret kokuludur cümleleri
Var ol sen hep
Var olsun kalemin kelamın ve ilhamın
Saygılarımla her zaman kardeşim