GÖNÜL SIZIMSen, meçhul yolların nazlı yolcusu, Sen, çölüme damlamayan bengi su, Sen, ruhuma sızan yanık kokusu; Nerde kaldın gönül sızım gelmedin Gönül yaram, ne haldeyim bilmedin.... Sen, umut çiçeğim, birgün açmadın, Sen, uğur böceğim bir kez uçmadın, Bir defa kapımdan gelip geçmedin; Kaç kez vurdum pencerene saymadım, Uykun ne derinmiş, ey yâr duymadın... Senden umudumu kestim, bil gayrı , Nerde isen gülüm, orda kal gayrı, Mevlâ’nın hükmüne boynumuz eğri; Gelme artık, yaşlandım, ölüyorum, Bir başka bahara vuslat diyorum... Gönül bahçeme bir salıncak kurdum, Yokluğunda seni salladım durdum, Yoruldum, yıprandım, söktüm savurdum; Ezelden ayrılık yazılmış adın, Elveda ey benim, derdim, muradım.... Nuriye Akyol 22/11/2022 Görsel alıntıdır |