Tüm unutanlar, gözlerinin önündeyken görmeyenler, kendi varlığını karşısındakinin varlığından üstün görenler vs vs diye uzatabilirim abi...

Vurmaya kalksak ne top yeter ne tüfek :)

Bırakalım da yaşasınlar...

Vaktim yok bu aralar. Defterlerimden şiir geçirmek bazen çok zor oluyor.

Teşekkür ediyorum.

Selam ve Saygılarımla...

Yani yapılabilecek başka bir şey yok sanki..Bir şiirimde de dediğim gibi;

Sefaya vefa gerekti
Cefaya ceza...

Teşekkür ediyorum Şentürk abi.

Selam ve Saygılarımla...

Hafıza kayıpları geçicidir Mecit abi.( Gençliğimde az bir şey okumuşumluğum var)

Alzheimer hastalığı hariç. Ama onda da özellikle yakın geçmişteki olayları insan isimlerini, telefon numaralarını unutma, günleri, ayları, yılları hatırlayamama gibi belirtiler ortaya çıkar sadece. Yani kişilerin varlığı değil isimleri onlarla olan hatıralarını unuturlar yada karıştirirlar Alzheimer hastaları.Babamdan bilirim o belli başlı birseyleri ara ara unutsa da tamamını unutmuş değildi. Yaşarken babamın ismimi unuttuğunu veya yaşadığimz olayları karıştirdiğini çok iyi hatırlarım. Ama babam sağlığında onun kızı olduğumu hiç unutmamıştı...

Elbette ki bu sözüm Sağlıklı ve bilinci yerinde olan insanlar için geçerli :)

Zaten unutmak da vefalı , sağlıklı ve bilinci yerinde olan insanlarin başarabildiği bir eylem değil.

Bir nevi telkin bu sözüm, benim kendi kendime defalarca tekrar ettiğim. Bu telkine uyuyor muyum? Kişisine göre diyeyim. Siz anlayın.

Teşekkür ediyorum.

Selam ve Saygılarımla...